Zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) i zespół stresu pourazowego (PTSD) to dwa różne zaburzenia zdrowia psychicznego, ale mają wiele cech wspólnych, które mogą wpływać na życie. ADHD jest zaburzeniem rozwojowym, które wpływa na zdolność koncentracji, samokontrolę i impulsywność, podczas gdy PTSD jest wynikiem traumatycznych doświadczeń, które prowadzą do nawracających wspomnień, koszmarów sennych i hiperaktywacji nerwowej. Pomimo różnic w ich przyczynach, oba te zaburzenia mogą znacząco wpłynąć na zdolność człowieka do funkcjonowania w codziennym życiu.
ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej)
ADHD jest jednym z najczęściej diagnozowanych zaburzeń u dzieci i młodzieży, ale może również utrzymywać się w dorosłości. Charakteryzuje się trudnościami w koncentracji, nadmierną impulsywnością i hiperaktywnością. Osoby z ADHD często mają trudności w organizacji zadań, utrzymaniu uwagi i kontrolowaniu swojego zachowania.
Wpływ ADHD na życie człowieka jest znaczący. Szkoła i praca mogą być wyzwaniem, ponieważ osoba z ADHD może mieć trudności w wykonywaniu zadań, utrzymywaniu harmonogramu i kontrolowaniu emocji. Relacje interpersonalne także mogą cierpieć z powodu impulsywnego zachowania i trudności w koncentracji. Zgodnie z badaniami ADHD wiąże się z deficytami w funkcjach wykonawczych, takich jak planowanie, organizacja i kontrola impulsywności. Literatura naukowa podkreśla znaczenie zarówno czynników genetycznych, jak i środowiskowych w etiologii ADHD.
PTSD (zespół stresu pourazowego)
PTSD jest wynikiem traumatycznych doświadczeń, takich jak wypadki samochodowe, przemoc, wojna lub inny rodzaj sytuacji życiowych, które prowadzą do powtarzających się wspomnień, koszmarów sennych, hiperaktywacji nerwowej i unikania sytuacji związanych z traumą. Osoby z PTSD mogą również doświadczać wzmożonego napięcia, nadmiernego podrażnienia i uczucia osamotnienia.
PTSD może znacząco wpłynąć na zdolność jednostki do normalnego funkcjonowania. Osoba z PTSD może unikać sytuacji, które przypominają jej traumatyczne przeżycie, co może prowadzić do izolacji społecznej. Wzmożone napięcie i podrażnienie mogą wpływać na zdolność do pracy i utrzymania zdrowych relacji.
Wspólne cechy ADHD i PTSD
Pomimo różnic w przyczynach i mechanizmach tych dwóch zaburzeń, istnieje kilka cech wspólnych. Oba mogą wpłynąć na zdolność jednostki do skupienia uwagi i kontrolowania emocji. Ponadto, zarówno ADHD, jak i PTSD mogą prowadzić do problemów z samoregulacją i radzeniem sobie ze stresem.
Ostatecznie, zarówno ADHD, jak i PTSD, są zaburzeniami wymagającymi profesjonalnej pomocy. Terapie behawioralne, farmakoterapia i wsparcie społeczne mogą pomóc osobom cierpiącym na te zaburzenia poprawić jakość swojego życia. Istnieje również wiele technik zarządzania stresem, które mogą być przydatne w obu przypadkach.
Ważne jest zrozumienie, że oba te zaburzenia są wyzwaniami zdrowia psychicznego, które mogą wpływać na życie jednostki i jej otoczenie. Dlatego niezwykle istotne jest uzyskanie wsparcia i pomocy od specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego, aby skutecznie zarządzać ADHD i PTSD oraz prowadzić bardziej zrównoważone życie.
Podsumowanie
Czynników wspólnych dla obydwu zaburzeń jest wiele, niemniej jednak podstawową różnicę stanowi etiologia. W przypadku PTSD można się posłużyć cytatem: „Wszystkie urazy okresu dzieciństwa pochodzą z zewnątrz, żadne nie powstaje jedynie w umyśle dziecka […] trauma rozpoczyna się zdarzeniem będącym poza dzieckiem, ale z chwilą tego zdarzenia mają miejsce różne wewnętrzne zmiany w samym dziecku”. W przypadku ADHD możemy mówić o zmianach określonych obszarów układu nerwowego na poziomie strukturalnym i biochemicznym jako podstawowej przyczynie. Problem polega na tym, że rodzice, nauczyciele, czy wreszcie sami psychologowie i pedagodzy obserwują skutki, a nie przyczyny, stąd tak częste przypadki pomylonych diagnoz, nadinterpretacji, przeszacowywania lub niedoszacowywania objawów jednego i drugiego zaburzenia.
Wspólne cechy tych dwóch zaburzeń pokazują, że zdrowie psychiczne jest niezwykle złożonym obszarem, a zrozumienie różnych aspektów tych trudności może pomóc w bardziej empatycznym podejściu do osób cierpiących na ADHD i PTSD.
Jeśli po przeczytaniu artykułu spostrzegasz u siebie opisane trudności, zapraszamy do kontaktu ze specjalistami z Consilia.
W naszym zespole pracują profesjonaliści, którzy wspierają pacjentów od etapu diagnozy poprzez wsparcie psychologiczno-psychoterapeutyczne.
Posiadamy szerokie doświadczenie w diagnozowaniu dzieci oraz dorosłych z ADHD. Zapraszamy do kontaktu!
W naszym Centrum realizujemy:
- diagnoza ADHD i ADD u dzieci i młodzieży
- diagnoza ADHD i ADD u dorosłych
- terapia dla dorosłych z ADHD i ADD
- Trening Umiejętności Społecznych
- Socjoterapia
- Trening Zastępowania Agresji
- Trening Umiejętności Wychowawczych
autor: Ewelina Zabielska
bibliografia:
- Odachowska, E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza nr 13/2018
- Błaż-Kapusta, B. (2007). Złożony zespół stresu pourazowego (DESNOS ) –studium przypadku.
